Era o primeiro día da nosa viaxe, case non durmira pola noite da emoción. Collín a maleta, espertei o Señor Moucho e saímos a buscar a Daniel. Decidimos empezar a explorar nos prados que había detrás do outeiro. Cando xa levábamos medio día camiñando topámonos co Coelliño Branco, que se ofreceu a contarnos o conto do que proviña, mentres merendábamos. Este é o conto do Coelliño Branco, espero que vos guste tanto como me gustou a min:
Ningún comentario:
Publicar un comentario